klagen of slagen?
(k)laagland of (s)laagland?
10/01/10 22:57
Dit is mijn eerste “entry” in mijn weblog, en ik wil meteen de
serieuze koe maar eens bij z’n gevoelige horens vatten...
Ik maak me al enige tijd grote zorgen over de toenemende stroom van negatieve berichten in de Nederlandse media. De Wakkere Krant voorop, maar daar wil ik het niet over hebben (alhoewel dat lezerspubliek wel het meest bevattelijk is voor nieuws dat geen nieuws is maar de mening van de krant...).
Steeds vaker valt het me op dat we als klein kikkerland (laagland) over bijna alles een mening hebben en dat die mening bijna altijd negatief is. Als het sneeuwt dan raakt het zout op (“de regering heeft niet genoeg zout gekocht!”), als een TBS’er ontsnapt dan deugt het hele TBS-systeem niet meer, als er een banken crisis is dan is dat de schuld van de regering die onvoldoende toezicht houdt, als een metrolijn niet probleemloos aangelegd kan worden dan is er -dus- geknoeid bij de berekeningen, als er een olifant in een Moskou’s circus het koud heeft dan is dat dierenmishandeling... We geven een abstracte entiteit (de regering, het weer, de gemeente, de buren, de jeugd van tegenwoordig) de schuld en blijven hangen in verwijten, klachten, en zelf-medelijden... Hebben we niks beters te doen???
Klagen is de oplossing niet, of zoals Theo Maassen het zegt: “oplossingen zijn het probleem niet!” Voor ieder probleem bestaat meer dan één oplossing, en als we een keuze gemaakt hebben is er altijd wel iemand die vindt dat een andere oplossing beter is of zou zijn geweest. De praktijk is dat complexe problemen om drastische (soms onorthodoxe) oplossingen vragen, die vaak weer nieuwe (kleinere, minder zwaar wegende) problemen met zich meebrengen, dat je daardoor niet iedereen tevreden kan houden, en dat het vaak beter is om íets te doen dan om níets te doen.
Ik ben ervan overtuigd dat een oplossing nooit alleen maar goed of fout is. Laten we onze tijd besteden aan het optimaal uitwerken, doorwerken en meewerken aan de gekozen oplossing. Denk bijvoorbeeld mee over hoe we de treinen tóch kunnen laten rijden als het langdurig vriest (vrijwilligers die de wissels ontdooien?), houd je stoep schoon als het gesneeuwd heeft zodat er geen ongelukken gebeuren, steun goede doelen voor mensen (of dieren of planten) die het minder goed hebben dan jij, doe niet mee aan kansspellen (of hypotheek- of spaarconstructies) waarvan je de spelregels niet begrijpt... Uiteindelijk zijn jij en ik verantwoordelijk voor ons eigen welbevinden en dat lukt het best als we ons (on)geluk in eigen hand nemen en de volledige verantwoordelijkheid nemen voor onze beslissingen en keuzes (inclusief het leven in dit land).
Laten we van ons laagland een slaagland maken in plaats van een klaagland!
Ik maak me al enige tijd grote zorgen over de toenemende stroom van negatieve berichten in de Nederlandse media. De Wakkere Krant voorop, maar daar wil ik het niet over hebben (alhoewel dat lezerspubliek wel het meest bevattelijk is voor nieuws dat geen nieuws is maar de mening van de krant...).
Steeds vaker valt het me op dat we als klein kikkerland (laagland) over bijna alles een mening hebben en dat die mening bijna altijd negatief is. Als het sneeuwt dan raakt het zout op (“de regering heeft niet genoeg zout gekocht!”), als een TBS’er ontsnapt dan deugt het hele TBS-systeem niet meer, als er een banken crisis is dan is dat de schuld van de regering die onvoldoende toezicht houdt, als een metrolijn niet probleemloos aangelegd kan worden dan is er -dus- geknoeid bij de berekeningen, als er een olifant in een Moskou’s circus het koud heeft dan is dat dierenmishandeling... We geven een abstracte entiteit (de regering, het weer, de gemeente, de buren, de jeugd van tegenwoordig) de schuld en blijven hangen in verwijten, klachten, en zelf-medelijden... Hebben we niks beters te doen???
Klagen is de oplossing niet, of zoals Theo Maassen het zegt: “oplossingen zijn het probleem niet!” Voor ieder probleem bestaat meer dan één oplossing, en als we een keuze gemaakt hebben is er altijd wel iemand die vindt dat een andere oplossing beter is of zou zijn geweest. De praktijk is dat complexe problemen om drastische (soms onorthodoxe) oplossingen vragen, die vaak weer nieuwe (kleinere, minder zwaar wegende) problemen met zich meebrengen, dat je daardoor niet iedereen tevreden kan houden, en dat het vaak beter is om íets te doen dan om níets te doen.
Ik ben ervan overtuigd dat een oplossing nooit alleen maar goed of fout is. Laten we onze tijd besteden aan het optimaal uitwerken, doorwerken en meewerken aan de gekozen oplossing. Denk bijvoorbeeld mee over hoe we de treinen tóch kunnen laten rijden als het langdurig vriest (vrijwilligers die de wissels ontdooien?), houd je stoep schoon als het gesneeuwd heeft zodat er geen ongelukken gebeuren, steun goede doelen voor mensen (of dieren of planten) die het minder goed hebben dan jij, doe niet mee aan kansspellen (of hypotheek- of spaarconstructies) waarvan je de spelregels niet begrijpt... Uiteindelijk zijn jij en ik verantwoordelijk voor ons eigen welbevinden en dat lukt het best als we ons (on)geluk in eigen hand nemen en de volledige verantwoordelijkheid nemen voor onze beslissingen en keuzes (inclusief het leven in dit land).
Laten we van ons laagland een slaagland maken in plaats van een klaagland!